анҷир

[انجير]

1. дарахти мевадори маъруф, ки дар мамлакатҳои гарм мерӯяд

2. меваи ин дарахт, ки кулӯла ё кулчамонанди доначадор ва ширин буда, ранги зард ва сиёҳи сурхчатоб дорад; анҷири хокӣ анҷири дар охири тирамоҳ зери хок кардашуда, ки ғӯра баста, пас аз кушодан ба тезӣ мепазад (навъи анҷири тезпазак)